Yâr elinden ben bir dolu içmişim,
Deli eder, sarhoş eder, benk eder.
Genç yaşında taze civan sevmeyen,
Dünyasından hayvan gelir bön gider.

Taşra çıkma yavrum yakar gün seni,
Sayamam gerdanında ben seni.
Bu gün yad ile gördüm ben seni,
Yoktum diye yemin eder and eder.

Benim yavrum ahvalinden bilirken,
Açılan güllerden irenk alırken,
Sabahın vaktında sudan gelirken,
Siyah zülüf ak gerdanda cenk eder.

Karac’oğlan der ki: Yeminin yalan,
Olur olmaz ile ayağa gelen.
Ahşam kavil verip, yatsıda dönen,
Yalancıdan iman gider din gider.

YÜRÜ BİRE YALAN DÜNYA – 2

Karacaoğlan