Çocukluğumuzda böyle derdik.
Rahmetli amcam lise mezunu, kendi köyünde vekil ögretmen. 5 sınıf bir arada, 5. sınıfın tek ögrencisiyim. Yani bir nevi özel ögrenciyim. Amcam lise fen kolu mezunu olduğundan en sevdigi ders matematik. Dolayısyla derslerin çoğunluğu matematik geçer. Çok katlı, o yaşa göre karmaşık bayağı kesir işlemleri yaptırır ve adına Apartmanlı Bayağı kesir derdi. Matematikte bu ifadeyi başka yerde hiç duymadım. Kim bilir belki de bu yüzden sayısalcı oldum! Ayrıca okul temizliği, bahçe bakımı, müsamere, müsabaka ve gezi faaliyetlerine önem verirdi. Güzel resim yapar, el yazısı da kip ve düzenli idi.
Amcam sonraki yıllarda öğretmen okulunun fark derslerini vererek ögretmen oldu ve uzun yıllar köy öğretmenliği yaptı. 1980 öncesinin fırtınalı yıllarında kendi köyünde öğretmen iken, Silifke, Cılbayır Köyü, Tolas Mahallesine sürgün edildi. Tolas Mahallesı Kargıcak köyünün karşında, o yıllarda Keben civarında Göksu’dan kayıkla geçilir ve 3 km patika yol yürünerek ulaşılırdı. 1981 yılında Tolas’ta amcamı abimlerle birlikte ziyaret ettik, 3 gün kaldık. Evi, içten içe gecilen küçük bir damdı ve 3 çocukla yaşıyordu. Köylülerle zeytin budar, ava gider, arabaşı içer, kuvvet taşı atardı. Muhtar’ın danışmanı gibiydi. Gün geldi köylülere öncülük etti, 3 km patika yolu imece usulü açtırdı, traktör geçer hale getirdi. Köylüler çok mutlu idi, kurbanlar kesildi. Daha da önemlisi köylülerle uzun yıllara uzanan dostluklar kurdu.
Sonraki yıllarda amcam Silifke ilçe Merkezin’de çalıştı. Çok güzel hatıralar bıraktı. Ben 1988 ýılında Ankara’dan Silifke DSİ’ne tayin olduğumda o çoktan Mersin’in yolunu tutmuştu. Güzel bir isim, iyi intibalar bırakarak ayrılmıştı. Dostları ile tanıştım; düzgün adamdı, dürüst ve çalışkandı dediler. Çok gurur duydum. O bir referanstı.
2014 yılında Silifke DSİ’den Mersin Büyükşehir Belediyesine geldiğimde onun rahatsızlığı da başlamıştı. Kader bana onu takip ettiriyordu sanki! Lakin çok birlikte olamadan hak vaki oldu. Allah rahmet eylesin.
O ilkleri yaşadı; köyünün ilk lise mezunu, ilk öğretmeni, kendi köyünde görev yapan ilk öğretmen.
Yalansız, ivazsız, riyasız adamdı o. Rahmetli annem “Koca doğru” derdi ona. Evet doğru adamdı, hem de kocaman…
Ruhun şad, mekanın cennet olsun amcam…
