Acıyı, kederi ve uzağı anamızdan emmişsek,
Yoksulluğu babamızdan, çaresizliği hayattan,
İnsanın insana ettiğini savaşlardan,
Ayrılığı aşktan, kahrolmayı beklemekten,
Üşümeyi hasret yangınlarından öğrenmişsek,
Yüzümüze hüzün, gözlerimize yağmur
Demir atmasın da ne yapsın…
Kerim HANEDAN