Çukurova bayramlığın giyerken,
Çıplaklığın üzerinden soyarken,
Şubat ayı kış yelini kovarken,
Cennet dense sana yakışır dağlar.

Ağacımız yapraklarla donanır,
Taşlarımız bir birliğe inanır,
Hep çiçekler bağrımızda gönenir,
Pınarınız çağlar, akışır dağlar.

Rüzgâr eser, dallarınız atışır,
Kuşlarınız birbiriyle ötüşür,
Ören yerler bu bayramda pek üşür,
Sümbül niçin yaslı bakışır dağlar?

Karac’oğlan, size bakar sevinir,
Sevinirken kalbi yanar, köyünür.
Kımıldanır hep dertlerim, devinir,
Yas ile sevincim yıkışır dağlar.

KARACAOĞLAN

ÇÜNKÜ GÜZEL MEYLİN YOK İDİ BENDE