Evvel bahar yaz
ayları çatıldı,
Paralandı bulut, göğe atıldı.
Akan sular kar, buz oldu tutuldu,
Dalgalanıp göller ağlamasın mı?
Yaz gelir de, yazı yaban yurt olur,
Her derde de, bir alıcı kurt olur,
On beşinde kızlar gonca gül olur,
Vakti geçen güller ağlamasın mı?
Karac’oğlan der ki: Bahar erişti,
Meyvesin vermeden, gazelin düştü.
Yüklendi barhanem, kervanım göçtü,
Tozu kalkan yollar ağlamasın mı?
KARACAOĞLAN