Her sabah seherden çıkar, sarılır,
Ah n’eyleyim gönülcüğüm aldırdım.
Ah çekerken yüreciğim delinir,
Ah n’eyleyim gönülcüğüm aldırdım.

Ben ölürsem söylenirim dillerde,
Bülbül figan eder gonca güllerde.
Haramiye aldırdığım yerlerde,
Ah n’eyleyim gönülcüğüm aldırdım.

Karac’oğlan der ki: Sıdk ile söyle,
Ya nice çekerim ben bunu böyle?
Kadir Mevlâm, derdime derman eyle,
Ah n’eyleyim gönülcüğüm aldırdım.

HÖRÜ, MELEK VAR MI SENİN SOYUNDA?

Karacaoğlan