Kime kin ettin de giydin alları?
Yakın iken ırak ettin yolları.
Çok mihnetle yetirdiğim gülleri,
Vardın gittin bir soysuza yoldurdun.

Sen seni topla da kuşağın kuşan,
Ayrılır mı senin sevdana düşen?
Sefa geldin diye sarıp sarmaşan,
Niçin benden muhabbeti kaldırdın?

Senin gönlün olsa beni arardın,
Zülüflerin tel tel eder tarardın.
Eğer yine ayrılmaksa muradın,
Niçin beni ateşlere yandırdın?

Karac’oğlan der ki: Bakın hâlime,
Değirmenler döner çeşmim seline.
Hiç inanmam yârin yalan diline,
Ben gönlümü savsalaya bildirdim.

KÜSTÜRDÜM GÜZELİ GÜLDÜREMEDİM

Karacaoğlan