Kız senin elinden düştüm ben yasa,
Çekildi bülbüller, kalmadı tasa.
Dönüp koyamadım altın kafese,
Benim yârim öğrenmeden toy gitti.

Kırıkhan’dan yüklediler göçünü,
Mor sünbülle donattılar saçını,
Ala gözlüm ayrı çekmiş göçünü,
Bizim ilden bir tomurcuk gül gitti.

Karac’oğlan der ki: Yiğidin kârı,
Peteği bal eder, ustadır arı.
Sana derim sana Beyler Çınarı,
Ne taraftan ince belli yâr gitti?

KÜSTÜRDÜM GÜZELİ GÜLDÜREMEDİM

Karacaoğlan