Yalana da deli gönül yalana,
Yedi iklim dört köşeyi dolana.
Soğuk sulu yaylalarda sulana,
Meğer bu dünyanın sonu yoğ imiş.

Bayrak çekip padişahlık sürmedim,
Gurbet ilde inim inim inledim.
Kulak verdim dört köşeyi dinledim,
Arkam sıra kıybet eden çoğ imiş.

Başına bağlamış ibrişim puşu,
Her daim böyledir feleğin işi.
Tırnağın var ise başını kaşı,
Kardaştan kardaşa fayda yoğ imiş.

Karac’oğlan der ki: Yorup yormadan,
Usandım ben el işine yelmeden.
Çok yaşayıp mihnet ile ölmeden,
Az yaşayıp bir dem sürmek yeğ imiş.

YÜRÜ BİRE YALAN DÜNYA – 2

Karacaoğlan