19. 20. yüzyılda Toroslarda Aladağ, Pozantı bölgesinde demir yolu için gerekli olan ve o dönemde Süveyş Kanalı inşaatında kullanılan kerestenin büyük bir bölümü gemilerle Beyrut’a taşınır. Çanakkale den İçel’e kadar tüm tahtacı obaları buralara gelip ormanda kesim yaparlar, demir yoluna lata hazırlayıp, onları birer birer monte ederler. Tünelin bir ucu Belemedik, bir ucu Karaisalı Aydınlısı, Çaylağı, Üsküdarlısı burada bir araya gelir, yıllarca kesim yaparlar. Önce Hacı Paşalar, Azaklar derken T. İş Bankasına çalışırlar. 1950’li yıllara kadar bu çalışma sürer. İş biter tekrar göç başlar. Geldikleri yerlere, yine dağların tepesine ormanın içlerine Akdeniz’e bakan, 1000 rakımlı yere yeni yurt kurarlar. Köyden Kebirli, Sarnıç üzerinden 30 km. uzaklıkta.
Bir sabah Mersin’den kalkıp otobüs ile yola koyuldum. Torosların tepesinde orman içinde bir tahtacı köyüne gidecektim. Sapa bir yerde olduğundan şimdiye kadar ziyaret edemediğimiz bir köyümüzdü. Mersin Cemevinde onu Tahtacı Samahları grubu ile tanış olduğumuz gencimiz Vedat Şen’in yönlendirmesi ile Erdal Türkmen’in konuğu olduk. Hayallerimizde yaşattığımız gibi ormanın içine saklanmış bir Tahtacı köyü.
Yıllarca bir köyün mahallesi olarak kalmış ötekiler içinde hizmet alamamış köylerden Mut’un Yeşilyurt, Silifke’nin Kırtıl köyleri bağımsız köy olunca hizmet almaya başlamış. İşte Belenoluk köyü de 70 hane olmasına rağmen hala mahalle olarak yaşama devam ediyor. Torosların tepesinde hizmet alamıyor. Nüfusun % 95’i okumuş, aydın olmuş, öğretim üyesi, doktor, öğretmen. Çalışma alanı dar olunca başta Mersin olmak üzere İzmir, Ankara, İstanbul’a göç vermiş.
Köyü adım adım gezdik. Köye adını veren Belenoluk Çeşmesi. Tarihe ışık tutuyor.
Onlarda Pozantı Belemedik yöresinde, Kızılkaya Cocak Deresinde ormanda maktada kesim yapmışlar. Nergizlik, Çamalanı, Sunturas derken Bekir Alanı köyünün tepesine ormanın içine yurt kurmuşlar. Mahallenin hoş görüsü olunca Cam Sanayi çalışanları, Doktorlar iki site kurmuşlar. Birlikte dostça, kardeşçe yaşıyorlar.
Çok istedikleri halde bir cemevleri yapılamamış, hakka yürüyen canlar Mersin’de cemevinde erk anlanıp, köydeki mezarlığa sırlanıyor. Bu günlerde masa, sandalye ve mutfak malzemeleri imece ile toplanıyor. Mezarlıkta bir depoda saklanıyor. Dileriz en kısa zamanda Belenoluk Eğitim ve Kültür Derneği kurulur, cemevlerine, kültür yuvalarına kavuşurlar.
Erdal Türkmen Yayla Sitesinde bekçi. Bekiralanı köyü azası, oradan oraya koşturuyor. Mezarlık, yol yapımı, ama köyde bir cemevi yapılmasını çok istiyor. Bağımsız köy olursa sorunların çözüleceğine inanıyor. Ama çevre köyler, özellikle tarikatlar izin vermiyor. İmza toplayan köylüler para cezaları ile ürkütülüyor.
Düğünlerde gelenekler devam ediyor. Bayrak dikme ile başlayan düğünler, baş bağlama ile bitiyor. Mengiler oynanıyor. Halaylar çekiliyor. Ormanın içi gümbür gümbür ötüyor.
Köyde Aydınlı ve Üsküdarlı tahtacıları var. İslahiye Kabaklar köyünden Hacı Emirli Dedeleri gelip meydan açıyorlar. En son gelen dedeleri Nuri Dede, eğer cemevleri yapılırsa, dede ve talip orada buluşacak, ikrar verip, musahip olacaklar.
Belli başlı sülaleler ise; Yalçınlar, Tokmaklar, Kıvılcımlar, Türkmenler, Yavuzlar, Ataylar, Bayırlar, başta Çamalan köyü olmak üzere Kızılkaya, Kuzucabelen, Dalakderesi köyleri ile iç içe olmuşlar. Kız verip, damat almışlar. Düğünlerde, yas günlerinde bir araya geliyorlar.
Sosyal medyada BELENOLUK grupları var. Orada bir birleri ile iletişim kuruyorlar. Vedat Şen, Erdal Türkmen, Musa Yavuz, Veli Yalçın orada paylaşımlar yapıyorlar.
Dileriz Belenoluk köyü kurulur. O zaman öteki olmaktan kurtulurlar. Siyasi, sosyal kültürleri ile iletişim kurarak sorunları çözerler.
Belenoluk köyü daha çok araştırma ister. Yaz aylarında gidip, onlarla söyleşi yapacağız. Onları diğer Tahtacı örgütlenmesi ile tanıştırıp, yeni dostlukları kurulmasını sağlayacağız. Güz gelince birer birer göçüyorlar. Yaz gelince hep toplanıp, Ormanın içinde BELENOLUK ÇEŞMESİNDEN suları içiyorlar.
Haydin Belenoluk Çeşmesinden su içenler bir araya gelip, birlik olun. Önce bir dernek, sonra da bağımsız köy olun. Gelenek, görenekleri ile yaz aylarında bir de şenlikte toplanılsın.
Kaynak Kişiler: Vedat Şen, Belenoluk Köyü, Bekiralanı, Toroslar, Mersin. Erdal Türkmen, Bekiralanı Köyü Azası, Toroslar, Mersin.
