Köy, II. Beyazıd döneminde “Bağcağızlar” adıyla mevcuttur.
2005 yılı nüfus sayımına göre 92’si kadın, 92’si erkek olmak üzere nüfusu 184; hane sayısı 50’dir.
İl merkezine 175, ilçe merkezine 15 km uzaklıktadır. 1988 yılında kadastro çalışmaları tamamlanan köy 5419 dönümdür.
Halkın geçim kaynağı hayvancılık ve tarım olan köyde; 2006 yılı itibariyele takriben 19 sığır, 370 koyun, 2201 keçi, 2 at, 104 tavuk mevcuttur. Elma, kayısı ve adi fiğ üretimi yapılan köyde son yıllarda zeytin fidanı dikimi yapılmaktadır.
Köyde, içme suyu, su deposu, umumi WC bulunmaktadır. 10 km asfalt yolu vardır.
DÜNDEN BUGÜNE HER YÖNÜYLE MUT
***
BAĞCAĞIZ KÖYÜ
Adı: Bağcağız
Nüfusu: 184 (92 erkek, 92 kadın)
İlçeye uzaklığı: 12 km.
İle uzaklığı: 172 km
Konumu: Mut’un kuzey doğusunda ve Mut Çömelek – Kırobası karayolunun 12’ci km üzerinde bulunup, ilçe merkezinden Çınaraltının karşısından ayrılan karayoluyla ulaşım sağlanır.
İnternet Adresi: Yok
Tarih: Bağcağız Mut’un en eski ´köylerinden biridir. Nitekim 1500 yılına ait Tapu Tahrir Defterinde “Bağcuğız” adıyla kayıtlı 16 haneli bir köy olduğu görülür. Buna göre köyün, Osmanlı Devleti’nin ilk yıllarında veya daha önceki bir tarihte; belki de Türkmen aşiretinin bölgeye ilk gelişleri sırasında kurulmus olması muhtemeldir.
Mut’un idari yapısı hakkında Osmanlı Hükümeti’ne sunulan 2 Aralık 1913 tarihli rapora göre Bağcağız, Mut merkez kazaya bağlı 81 haneli bir köydür.
Coğrafya: Mut’un kuzey doğusunda, Toros dağlarının güney yamacında kurulu olup; Mut –Çömelek – Kırobası karayolu köyün kuzeyinden teğet geçmektedir. Köy tek bir mahalleden oluşmasına rağmen, evler çok sık değildir.
Bağcağız köyü, Kızılçam ağaçlarıyla çevrili bir alan üzerinde kuruludur. Hatta bu yönüyle bir orman köyü olduğu bile söylenebilir. Köy içerisindeki küçük alanlarda Kayısı, Nar, Erik, İncir ve Ceviz gibi meyve ağaçları yetiştirilmekdedir.
Nüfus: Mut’un en eski köylerinden biri olan Bağcağız’ın, Tapu Tahrir Defterine göre 1500 yılındaki tahmini nüfusu 16 hanede 82 kişidir.
Osmanlı son döneminde artış göstererek 1913’te 81 hanede 409 kişiyle (203 erkek, 206 kadın) çıkan köy nüfusu: Cumhuriyet döneminde istikrarsız bir seyir izlenmiştir. Nitekim iniş çıkışlara rağmen 1935’ten 2000 yılına gelindiğinde nüfustaki artış sadece 58 kişidir.
1500: 82
1584: 239
1913: 409
1935: 139
1940: 153
1950: 183
1970: 273
1980: 231
1990: 240
1997: 194
2000: 197
2007: 184
Sosyal ve Ekonomik Hayat: Bağcağız köyünün ekonomisi tarıma dayalıdır.
Sulama suyuna sahip olmasına rağmen, ormanlık bir alana kurulu olan köyün tarım alanları sınırlıdır. Buna rağmen özellikle köyün güney kesimlerinde ve evler arasında güzel behçeler yetiştirilmistir.
Başta gelen ürünler erik ve kayısıdır.
Bunun yanı sıra ceviz, incir ve nar gibi meyve agaçları da dikkati çeker. Ticari boyut olmamakla beraber, az da olsa sebze tarımı da yapılmaktadır.
Diğer birçok köyde olduğu gibi bu köyümüzde de aileler kendi yağ, süt ve peynir ihtiyaçlarını karşılayabilmek amacıyla birer ikişer inek beslemektedirler.
Köyün sağlık evi veya sağlık ocağı yoktur.
İlkögretim okulu vardır fakat taşımalı eğitime tabi olduğu için faal değildir.
Sulama ve içme suyu yeterlidir.
Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nden: İlçe sancağının yerel yöneticileri tarafından Osmanlı Hükümeti’ne sunulan 16 Ocak 1916 tarihli raporda köy hakkında şu bilgiler verilmektedir.
130 haneli bir köydür. Gedik, Dere, Masara, Haci Nuhlu, Tatlar gibi pek dağınık ve birbirine üçer dörder saat uzak mesafede, genel sağlık şartlarına uygun olmayan ahır damlarıyla çadır ve çatma altlarında yaşamaktadırlar. Evleri genellikle birbirlerinden uzaktadır. Bunların en kalabalık ve münasip yer olan Medreselik’de Toplanmaları halinde burada bulunan camii, mektep ve medrese gibi “levazim-i medeniyeden” istifade edecekleri açıktır.
Kaynak: Mutlu Köyler – Ensar Köse