Genel Bilgi:
II. Beyazıd döneminde adı “Baremani”dir.
Kökeni Hacıhüseyinli Aşireti’nin bir kolu olan Balabanlı Yörüğü’dür.
2005 yılı nüfus sayımına göre 379’u kadın, 359’u erkek olmak üzere nüfusu 738; hane sayısı 180’dir. İl merkezine 163, ilçe merkezine 3 km uzaklıktadır. 1975 yılında kadastro çalışmaları tamamlanan köy 2591 dönümdür.
Halkın geçim kaynağı tarım ve hayvancılık olup, başlıca tarımsal ürünü kayısı, erik ve sebzedir. Son yılarda yoğun şekilde zeytin fidanı dikimi yapılmaktadır. Köyde 2006 yılı sonu itibariyle yaklaşık 530 sığır, 6 keçi, 3 at, 1056 tavuk, 64 hindi, 9 ördek, 5 kaz, 30 güvercin mevcuttur. Az da olsa arıcılık da yapılmaktadır.
Köyde, futbol sahası, içme suyu ve su deposu, köy konağı, umumi WC bulunmaktadır. 3 km asfalt yolu vardır.
DÜNDEN BUGÜNE HER YÖNÜYLE MUT
Barabanlı Köyü
Köyün tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte, çok eski bir yerleşim yeri olduğu söylenmektedir. Birkaç aile dışında, çevre köylerden gelerek yerleşmişlerdir. Ermenek, Hamam, Sakız ve Suçatı köylerinden gelerek yerleşen ailelerin sayısı oldukça fazladır.
Bir söylentiye göre eskiden ilçenin yazlık evleri, bahçeleri bu köydeymiş. Bağlara barakalar yaparlarmış. Halk yazın beraber olur, kışın köyde sadece birkaç aile kalırmış. Yazın olan beraberlik, barabarlık olarak söylenirmiş. Bu söyleyiş şekli daha sonra Barabanlı’ya dönüşmüş. İlçeden gelen kişilerin çoğu köye yerleşmişler ve böylece Barabanlı Köyü oluşmuş. Köy dağınık bir şekilde kurulmuştur.
Başka bir söylentiye göre ise; köye ilk olarak Barabar oğulları gelmiş ve bu sebeple köyün ismi Barabanlı kalmıştır. Barabar Oğulları’nın nereden ve nasıl geldikleri konusunda bir bilgi mevcut değildir. Geliş sebepleri ise geldikleri yerlerin verimsiz olmasıdır.
Köyde Yaşanan Felaketler
Köyde yaşanan önemli bir felaket yoktur. Ancak 1980 yılında Barabanlı İlkokulunda okuma yazma bilmeyen kişilerin okulda kurs aldıkları bir sırada yıldırım düşmüş fakat insanlar zarar görmemişlerdir. Ayrıca köyde meydana gelen bir heyelan sonucu bazı evler zarar görmüştür ve evlerin yeri değiştirilmiştir.
Köyün Coğrafi Durumu
Barabanlı Köyü Ovalık bir yerde kurulmuştur. Çevresi küçük tepe çevrelenmiştir. Güney kesimini , ilçeden gelen Say Geçit deresi sınırlamaktadır. Kuzey ve doğusunu ise Mut-Karaman yolu ile sınırlıdır. Batısında az miktarda ormanlık alan bulunur ve bir tepe ile Fakırca köyünden ayrılır. Mut ilçesine 2 km, Fakırca köyüne 1,4 km uzaklıktadır. Köyün deniz seviyesinden yüksekliği 360 m olup, Kızıldağ’a 400 m mesafededir. Köyün içinden geçen ırmak yoktur, güneyinde Say Geçit Deresi bulunmaktadır.
Köyde, Akdeniz ve Karasal iklim arası bir geçiş iklimi görülmektedir. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise ılık ve yağmurludur. En sıcak aylarda ortalama sıcaklık 32-33 o C kadardır. En soğuk mevsimde hava sıcaklığı 10 o C civarındadır. Yağmur en fazla kışın yağar, ilkbahar ve sonbaharda yağmur daha az yağar.
Köyü genellikle Kuzey rüzgârları ile Kuzeydoğu’dan esen poyraz etkiler.
Çevrede önemli bir su kaynağı olmadığı için su ürünleri yetiştirilememekte, yaşayan insanların çoğunluğu geçimini tarımdan sağlamaktadır. Tarımsal ürünlerin başında kayısı, erik, zeytin, nar, incir, üzüm ve şeftali gelmektedir. Meyveciliğin yanı sıra sebzecilikte yapılmaktadır. Domates, biber, fasulye, soğan, patlıcan, pırasa, ıspanak, tere, maydanoz, kabak gibi ürünler yetiştirilmektedir. Az miktarda buğday ve arpa gibi tahıl ürünleri de yetiştirilmektedir.
Köyün Ekonomik Durumu
Köy halkı yoğun olarak çiftçilikle uğraşır. Besi hayvancılığı da yapılmaktadır. Köyde ayrıca esnaflık ve zanaatkârlık yapanlar da (elektrikçilik, marangozluk, demircilik, kaynakçılık) bulunmaktadır. Küçük el sanatları ticari amaçla yapılmamaktadır.
Yöresel yemekler
Topalak Çorbası, tarhana, kulak çorbası, keşkek, mantı ve yahnidir. Tatlılardan en çok kadayıf yapılır.
Gelenek ve Görenekler
Düğün Törenleri
Düğünler genellikle Pazar günler yapıldığından, bir gün öncesi damadın anne ve babasının evinin önüne bayrak dikilir. Aynı günün akşamı “asbağ” yapılır. Geline kına yakılır. Pazar günü yapılan düğün yemeklerinden gelen misafirlere yedirilir. Düğün sahibinin isteğine göre “Mevlit” okutulur ya da “çalgılı düğün” (müzikli eğlence) yapılır. Öğlenden sonra gelin evine gidilerek gelin alınır. Gelin arabasının önünü kesenlere bahşişler verilir. Gelin damadın evine getirilerek düğün töreni sona erer.
Nişan Törenleri
İki gencin nişanlandığını komşulara duyurmak amacıyla kız ve erkeğin yakın akrabaları kız evine davet edilir. Lokum, bisküvi, şeker veya tatlı yiyecekler ikram edilir. Tatlılar yenildikten sonra gelin ve damat adayları sırayla büyüklerin ellerini öperler. Daha sonra kızın akrabaları damada, damadın akrabaları da geline yüzüklerini takarlar. Yüzüklerin bağlandığı kurdele kesilerek nişan töreni sona erer.
Cenaze Törenleri
Cenaze törenleri genellikle her yerde aynıdır. Ancak cenaze evine gidenler yanlarında yemek götürürler. Cenaze sahiplerine bu yemeklerden verilir. Ayrıca uzaktan gelen kişilere de bu yemeklerden ikram edilir.
Bazı Âdetler
Yaşlı kadınlar “bel kuşağı” kullanır
Yaşlı kadınlar “fes” takar
Üç peşli (etekli) zıbın giyilir
Halay çekilirken tahta kaşık kullanılır
Gurbete gidenlerin arkasından su dökülür
Askere gidenlerin eline kına yakılır
Bebeğin ilk dişini gören hediye alır
“Diş bulguru” denilen ziyafet verilir
Gelin ve damadın önüne ip gerilir
Gelinin yanına çabuk gitsin diye damadın arkasına vurulur
Şalvar ve poşu giyilir
BARABANLI
Adı: Barabanlı
Nüfusu: 738 (359 Erkek, 379 Kadın)
İlçeye Uzaklığı: 2 km.
İle Uzaklığı: 162 km.
Konumu: Mut’un batısında ve Mut-Ermenek karayolu ,zerinde olup , ilçe merkezine 2.km. mesafededir.
İnternet Adresi:
Tarih:
Barabanlı köyünün tam olarak hangi tarihte kuruldugu bilinmemektedir.Fakat 1844 yilina ati Temettüt Defterinde 6 haneli bir köy olarak kayitli olduguna göre, bu tarihden daha önce kuruldugu kesindir.
Coğrafya:
Mut’un batisinda ve Ermenek karayolu üzerinde düz bir arazide kuruludur. Nispeten daginik bir görüntü veren Barabanli köyünün merkezi, karayolunun sag kisminda kisminda olmasina ragmen; yapilasma Mut-Karaman karayoluna dogru devam etmektedir.
Köyün kuzeyinde bulunan kücük tepe, cam agaclari ve makilikleriyle tipik Akdeniz iklimi bitki örtüsüne sahiptir. Ermenek karayolu ile Mut deresi arasindakiaraziler ise
Tamamen erik ve kaysi agaclariyla kaplidir.
Nufus:
İlçenin eski köylerinden biri olan Barabanli’nin 1500’deki tahmini nufusu 11 hanede 60 kisi.
1844’te 6 hanede 30 kisi.
1913’te ise 29 hanede 108 kisidir (61 kadin, 47 erkek)
1935’te Mut’un en az nufusa sahip 4.köyü olmasina ragmen; takip eden yillarda, ilce merkezine yakin bir yerde kurulu olmasinin da avantajiyla köy nufusu sürkli olarak artmis ve nihayet 2000 yilinde ilcenin en kalabalik 3. Köyü olmustur.
1500: 60
1584: 174
1844: 30
1913: 108
1935: 91
1945: 142
1950: 162
1970: 278
1980: 559
1990: 869
2000: 769
2007: 738
Sosyal ve Ekonomik Hayat:
İlçe merkezinie en yakin köylerden biri olan Barabanli’da ekonomik hayat, İlçenin diger köylerine nazaran cesitlilik gösterir. Fakat yinede esas agirligi tarim yada bahcecilik olusturur.
Mut deresinin kenarinaki düz arazi tamamen meyve bahceleriyle kaplidir. En yaygin olarak yetistirilen ürünler erik ve kaysidir. Bunun yani sira zeytin,seftali,armut ve incir gibi meyve türlerini görmek de mümkündür.
Diger bir ekonomik aktivite hayvancilikdir. Cok yaygin olmamakla beraber bazi aileler tarafindan süt ve et(büyükbas) hayvanciligi yapilmaktadir.
Köylünün Mut ilçe merkeziyle cok yogun iliskisi vardir. Bircok kisi burada calismakta, bazi egitim-ögretim amaciyla günlük olarak gidip-gelmekte, bazilarida burada is yeri isletmektedir.
Köyde egitim-ögretim ve üniversite tahsiline egilim giderek artmaktadir.
Köyde büyük bir ilkögretim okulu olup Sucati, Kadiköy ve Fakirca köylerinin tasimali merkezidir.
Köyde saglik ocagi ve saglik evi yoktur.
İçme ve sulama suyu yeterlidir.
Kaynak: Mutlu Köyler – Ensar Köse
Mehmet ÜNLÜ’nün notu:
İlk tarihi belgelerde 6 hane olarak gözükmektedir.Altı hanenin de birbirleriyle akrabalikları vardır.Benim ailem ilk 6 aileye dayanmaktadır.
Ensar Köse beyin Mut kitabında,şehitler kısmında 6 Barabanlı’lı şehit ismi mevcuttur.Hacı ve molla bir aile yapısından gelmektedir.
Avşar tarihinde oba ismi,Balabanlı,Köy ismi de,Barabanlı olarak geçmektedir.Mut’un yakın merkezi avşar kökenli köyleri ile genelde akrabalıkları vardır.
Günümüzde BARABANLI: Çok hızlı bir nüfus artışı vardır.Hayvancılığı bırakan civar köylerden ve Ermenek ‘ten gelenler Barabanlı’dan bahçe ve ev satın alarak yerleşenlerin sayısı yerli sayısından kat ve kat fazladır.Şehir ile köy arası bir yaşam mevcuttur.
Buna rağmen demokrat bir yapı mevcuttur.Her aile,diger aileye saygı ve sevgide kusur etmez. Meyvecilik hakim olup,bahçeler arasında belirgin bir çit yoktur.Hoşgörü hakimdir.Hala insanlar arasında dayanışma vardır.
Son yıllarda okuma oranı yüksek olup (Anadolu Lisesi-Fen Lisesi ) girmeye hak kazanan öğrenci sayısında artış vardır.Üniversite mezunları her geçen gün artmaktadır.Her sanattan gençler yetişmektedir.
Fotoğraf: Göksel Ata