ÇAMPINAR – KAHDAMA
Genel Bilgi
Eski adı Kahdama’dır.
Köyle ilgili olarak Sayın Atlay, Mut Tarihi adlı kitabında, “Kahdama,
1820’li yıllara kadar köy değildi. Gıravga Köprüsü ile Akın Deresi Malhoca
Çiftliği adıyla anılan bir çiftlikti. 1816 yılında Gıravga beylerinden Yahya
Bey, çiftliği Sarıkavak beyliğinden satın aldıktan sonra çiftliği işletebilmek
için tuttuğu çiftçilerine Akın Deresi kahına bir barınak yaptırır. Oraya da
halk kahtaki ev anlamına ‘Kahdamı’ der. Zamanla halk dilinde ‘Kahdama’
olur” demektedir.
Köyün, 2005 yılı nüfus sayımına göre 162’si kadın, 166’sı erkek olmak üzere
nüfusu 328; hane sayısı 80’dir. İl merkezine 227, ilçe merkezine 62 km
uzaklıktadır. Kadastro çalışmaları 2003 yılında tamamlanan köy 43816 dönümdür.
Köyün başlıca geçim kaynağı hayvancılık olup, 2006 yılı sonu itibariyle
yaklaşık 92 sığır, 150 koyun, 1700 keçi, 6 at, 469 tavuk mevcudu vardır.
Başlıca tarımsal ürünü ise hububattır.
Köyün içme suyu, su deposu, umumi VVC’si ile 60 km asfalt yolu vardır.
ÇAMPINAR (Kahtama)
Adı: Çampınar (Kahtama)
Nüfusu: 328 (166 Erkek, 162 Kadın)
İlçeye Uzaklığı: 60 km.
İle Uzaklığı: 224 km.
Konumu: Mut’un batısında. Ermenek sınırına yakın ve Mut merkeze en uzak mesafedeki köy (64 km.) olup: Göksu Beldesi’ndeki tarihi köprüden sağa ayrılan asfalt yolla ulaşım sağlanır.
İnternet Adresi: Yok.
Tarih
Çampınar köyünün hangi tarihte kurulduğu kesin olarak bilinmemektedir.
Osmanlı Devleti dönemine ait belgelerde köyün adına rastlanmadıgına göre, Cumhuriyetin ilk yıllarıda kurulduğu tahmin edilebilir.
Daha önce Konya’nın Karaman kazasının Bucakkışla nahiyesine bağlı olan Kahtama, Gille ve Kızılhan köyleri 16 Mayıs 1935’te Mut’a bağlanmıştır.
Coğrafya
Mut’un kuzey batısında, Göksu ırmağı vadisinin güney kısmı ile Göktepe’nin kuzey yamacı arasında kalan düzlük bir alanda kuruludur. Eski taş yapılı evlerin yanısıra, yeni yapılan evler betonarme ve çatılı olup, toplu yerleşim özelliği gösterir.
Topkaya-Çampınar karayolu, genç kızıl ağaçlarının içinden geçmesine ve bölgenin genllikle ormanlık olmasına rağmen; köyün bulunduğu kısım, birkaç zeytin, incir ve nar ağacı dışında çıplaktır. Ayrıca etrafta, ormanların zamanla yok edilmesi ile oluşturulduğu anlaşılan tarım alanlarıda vardir.
Nüfus
Çampınar`ın 1935`teki nüfusu 179 kişidir (99 kadın ve 80 erkek). Takip eden yıllarda yavaş fakat istikrarlı bir artış grafiği çizerek 1980`de 418`e ulasmıştır (1935`den 1980`e kadarki artış oranı %233,51).
Daha sonra köy nüfusu, göçlerin tesiri ile gerilemeye başlamış, nihayet 2000 yılı sayımında 318 kişiye inerek (1980`deki nüfusa göre %-23,92`lik gerileme), 1970 yılı rakamınında altında kalmıştır.
Sosyal ve Ekonomik Hayat
İlçe merkezine oldukça uzak mesafade bulunan bu köyde ekonomik hayat tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Engebeli arazi yapısı ve sahip olduğu toprakların büyük kısmının ormanlık alanlarla kaplı olması nedeniyle, köyde tarım faaliyeti yaterince gelişememiştir. Bu durum hayvancılığın tarımdan önde gelmesine neden olmuştur.
Sulama imkanlarına sahip olmayan Çampınar`da kuru tarıma ağırlık verilmiştir. Nitekim eskiden üzüm bağlarının bolca bulunduğu, ayrıca susam ekiminin önemli bir yer tuttuğu köyde; son yıllarda kuraklığın etkisi ile bağcılık azalmiş, susam tarımı ise tamamen terk edilmiştir. Köyün yakın çevresinde seyrekte olsa zeytin ve incir ağacları dikkati çekmektedir, ayrıca hububat tarımı burada da yaygındır.
Köyde küçükbaş ve büyükbaş hayvancılık yapılmaktadır.
Köyün sağlık evi ve ocağı yoktur. Faal bir ilköğretim okulu vardır.
İçme suyu yeterli, sulama suyu yetersizdir.
Rivayet olunur ki;
Çampınar(Kahtama) köyünden Mustafa Güzleğe: “Bizim duydugumuza göre bu köyü kurmak için, şu dağın dibindeki bucağa temel kazarlarmış. İkindin kazmayı-küreği orada koyarlar gelirlermiş; sabah geldiklerinde yerinde bulamazmış; kazma-kürek su kahın başında olurmuş. Bundan dolayı evleri buraya yapmışlar ve böylece köyün adıda ı”kahın başı” anlamında “kahtama”, olmuş. [Kah; yörede halk arasında küçük tepecik, bel veya tümsek anlamında kullanılan bir terimdir.] Daha sonra ise, buralarda çam ağaçları fazla olduğu için köyün adı “Çampınar” olarak değiştirilmiştir.
Bizim geçim kaynaklarımız bitti. Eskiden üzümcülük yapardık, o bitti; susam ekerdik, şuradan cıkan suyumuz kuruduğu için o bitti; ziraat işi bitti. Sulama suyumuz yok; içme suyumuzdan dar değiliz.
Köyün mahallesi yok; yaylamız var. Oraya “güzle” deriz.”
Kaynak: Mutlu Köyler – Ensar Köse
MUT İLÇESİ….Çampınar Köyü
Muhtarlık Erişim Bilgileri:
Köy Muhtarı: Muslu DURAN
Telefon:
0 (324) 779 20 24
0(536) 814 23 89
0(545) 402 10 35
Belirli merkezlere uzaklık :
Mersin’e Uzaklığı 225 Km.
Mut’a Uzaklığı 65 Km.
Karaman’a Uzaklığı 40 Km.
Nüfusu 80 hane 220 kişi
(Dışarıdaki nüfusu ile bu sayı 10.000′ yaklaşmaktadır)
Ulaşım :
Her gün (Pazar Hariç) Mut garajından saat 15:00 da otobüs kalkar,
Özel arcınız ile Mut’tan; Karaman istikametine giderken Alahan’dan sola dönersiniz. Yaklaşık 45 km. daha gidersiniz.
Özel arcınız ile Karaman’dan; Karaman garajının çıkışından Bucakkışla istikametine dönersiniz Akın beldesinden sonra köye ulaşırsınız yaklaşık 40 km.
Özel arcınız ile Ermenek’ten; Hastane yolundan Bucakkışla istikametine girin. İhsaniye çıkışında yayla yolundan gitmek isteyenler macera aramasın. Devam edip Akın’dan köye ulaşsın. Yaklaşık 60 km. (Arazi tipi aracı olanlar için mükemmel bir parkur.)
Ekonomi :
Köyümüz Mersin’in en uzak köylerinden birisidir. Karaman İline ve Ermenek ilçesine sınırdır. Elektrik ile 1990 Asfalt yol ile ise 2006 yılında tanışmıştır.
Gözden uzak olan gönülden de uzak olur demiş atalarımız. İlçeden belki de en az hizmet alan köylerimizden birisidir.
Köyümüzün başlıca gelir Kaynağı Tarım ve Hayvancılıktır. ‘SU’ sıkıntısından dolayı tarım da kıt imkanlar ile gerçekleştirilmektedir. Bir orman köyü olmamızın etkisi sonucu; Orman alanlarının mera statüsünden çıkarılması ile iyice daralan mera alanı hayvancılığa can çekiştirmeye başlamıştır. Eskiden tahtacıların işlediği ormanda çalışmaları da ayrıca bir gelir kapısı olmuştur. Ama tatmin edici değildir.Köy halkı keçiden vaz geçerek pek te alışık olmadığı koyun ve büyük baş hayvan besiciliğini denemeye başlamıştır.
Sayılan sebeplerin etkisi ile daralan gelir kaynaklarının sonucu olarak, gençler dışarıya gitmeye başlamışlardır.
Son yıllarda atağa kalkan Karaman ekonomisi bölgede iş gücü ihtiyacını da artırmıştır. Bu köyümüz için de yeni bir gelir kapısı olmuştur.
Turizm :
Köyümüz ormanlık alanları ve yaylaları ile görülmeye değer bir yerdir. Güneşli bir temmuz gecesi Batlıca yaylasında yıldızları seyretmenizi tavsiye ederim.
Deniz seviyesinden 1900 metre yüksektesiniz. Bölgede fazla yerleşim alanı olmadığı için ışık kirliliği en düşük düzeyde. Uykusuz kalırım diye korkmayın. O doyurucu seyrin arkası, 3-4 saatlik bir uyku sizin uyku ihtiyacınızı giderecektir. Temiz ve bol oksijenimiz sizi her daim dinç ve zinde tutacaktır.
Yaşadığımız kentlerin havasının ne kadar kirli olduğunu, 2 km. uzakta olan aracın eksoz kokusu sizi rahatsız ettiğinde, daha iyi anlayacaksınız.
Köyümüz Torosların sırtlarında ormanlık bir alanda olduğu için özellikle kır yürüyüşleri ve basit tırmanışlar için ideal parkurları bünyesinde barındırmaktadır.
Karaman; ekonomisinin gelişmesi ile orta ve üst gelir grubundan hatırı sayılır bir nüfüsa kavuşmuştur. Yaşam standardı yüksek bu nüfus köyümüz için büyük bir potansiyel teşkil etmektedir. Yatırımcıların bu konuyu etüt etmelerinde fayda vardır..
