Ala gözlerini sevdiğim dilber,
Eğlenir de bizim ilde kalın mı?
Senin ile canı cana değişsek,
Kömür gözlüm benden üste alın mı?

Biz de usandık da yiyip içmeden,
Gayet havalanıp yüksek uçmadan,
Cana müşter’oldun ağız açmadan,
Olan bir şey desem, kayıl olun mu?

Aşk elinden bu dertlere komasan,
El elinden şeker, şerbet yemesen,
Bana dokunacak sözler demesen,
Acep kömür gözlüm çatlan, ölün mü?

Karac’oğlan der ki: Yerli yerince,
Ben de güzel sevdim kendi hâlimce.
Yârelenip yâr elinden ölünce,
Ağlayarak mezarıma gelin mi?

KARACAOĞLAN

AZRAİL GELMİŞ DE YÂRİM ALMAYA