Ala gözlerini sevdiğim dilber,
Şirin kelâmına yürek doyar mı?
Ben bir divaneyim, bir şey bilmezim,
Güzel olmayanı gönül sever mi?

Döşendim toprağa, yaslandım taşı,
Gözümden akıttım kan ile yaşuı.
Seni can ü gönülden sevmeyen kişi,
Geçer de karşında boyun eğer mi?

Uzaktan özendim, görmeye geldim,
Cemalin gördüm de divane oldum.
İmanın yok mudur, işte ben öldüm,
İmanı olan, âşıkın kıyar mı?

Karac’oğlan der ki: İnan sözüme,
Çifte benler dizilmiş mah yüzüne.
Yavrum senin türlü türlü nazına,
Can sabreder amma, yürek döyer mi?

KARACAOĞLAN

AZRAİL GELMİŞ DE YÂRİM ALMAYA