DOLAR
35,9677
EURO
37,1790
ALTIN
3.307,49
BIST
9.951,65
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Mersin
Açık
14°C
Mersin
14°C
Açık
Cumartesi Parçalı Bulutlu
14°C
Pazar Parçalı Bulutlu
14°C
Pazartesi Parçalı Bulutlu
13°C
Salı Çok Bulutlu
13°C

BALLI – ELEKSİ KÖYÜ

BALLI – ELEKSİ KÖYÜ
A+
A-

Eski adı Eleksi’dir. Köy’e üç sulu vadinin birleştiği yerde kurulmuş olduğundan ‘elek’e benziyor anlamında “Eleksi” denilmiştir.

2005 yılı nüfus sayımına göre 226’sı kadın, 209’u erkek olmak üzere nüfusu 435; hane sayısı 120’dir. il merkezine 170, ilçe merkezine 62 km uzaklıktadır. Köyün kadastro çalışmaları devam etmektedir.

Başlıca geçim kaynağı hayvancılık olan köyde, 2006 yılı sonu itibariyle yaklaşık 6400 koyun, 400 keçi 105 sığır, 23 at, 772 tavuk ve 21 güvercin mevcuttur. Köyde, adi fiğ, hububat ağırlıklı olmak üzere kısmen elma ve ceviz üretimi yapılmaktadır.

Köyün sağlık evi, köy konağı, içme suyu, su deposu ve umumi WC’si vardır. 15 km stabilize, 35 km asfalt yolu bulunmaktadır.

 

DÜNDEN BUGÜNE HER YÖNÜYLE MUT

 

***

 

BALLI – ELEKSİ KÖYÜ

Adı: Ballı (Aleksi, Eleksi)
Nüfusu: 435 (209 erkek, 226 kadın)
İlçeye uzaklığı: 52 km.
İle uzaklığı: 212 km

Konumu: Mut’un kuzey-doğusunda, Silifke sınırına yakın yerde ve Dağpazarı’na 17 km. mesafede olup: Mut-Karaman karayolunun 24.km.’sinden sağa ayrılan asfalt yolla ulaşım sağlanır.

İnternet Adresi: Yok

Tarih: Mut’un eski köylerinden biri de Ballı’dır. Osmanlı devleti zamanındaki adı “Aleksi” veya “Eleksi” olan köy, 1844 yılı Temettü Defterine göre 9 haneden oluşmaktadır. Mut’un idari yapısı hakkında Osmanlı Hükümetine sunulan 2 Aralık 1913 tarihli rapora göre ise, Dağpazarı nahiyesine bağlı 37 haneli bir köydür.

Coğrafya: Mut’un kuzey doğusunda ve Toros sıradağlarının güney yamacında bir vadi içinde kuruludur. Köyün taş duvar ve çinko çatılı evleri, tabiatın çetin kış koşullarından korunabilmek için birbirine sokulmuş koyunlar gibidir.
Bitki örtüsü: Toros sıradağlarının yüksek rakımlı diğer bölgeye benzerlik gösterir. Köyün kurulduğu vadi, sulanabildiği için kavak ve elma ağaçlarıyla oldukça yeşil görünmesine rağmen; kuzey yamaçları seyrek ve cılız ardıç ağaçlarıyla kaplıdır. Yamaçların bitiminden itibaren ise Toros dağlarının step bitki örtüsüne sahip uzun sırtları başlamaktadır.

Nüfus: Ballı köyünün nüfusu 1913’te 37 hane ve 220 kişidir (104 kadin, 116 erkek).
Cumhuriyet döneminde düzenli bir artış gösterdiği izlenen köy nüfusu, 1980 yılında en yüksek rakamı olan 788 kişiye ulaşmıştır.
Bu tarihten itibaren düşüşe geçerek 2000 yılında 435 kişiye kadar gerilemiştir.

Sosyal ve Ekonomik Hayat: İlçenin kueyinde, Orta Torosların yüksek rakımlı sırtını güneye doğru yaran bir vadi içinde kurulu olan ve çok sert iklim şartlarının hüküm sürdüğü bu uzak köyümüzde ekonomik hayat hayvancılık ve tarıma dayalıdır.
Yeterli tarım alanının bulunmaması, sulama sorunu ve iklim şartları gibi nedenlerden dolayı köyde bahçe tarımı gelişmemiştir. Köyün yakın çevresinde az sayıda elma bahçesi dikkati çeker. Bunun yanı sıra ceviz ve kiraz gibi diğer bazı meyve türleriyle, kerestelik kavakları görmek mümkündür.
Bahçeciliğin yanı sıra hububat tarımı da yapılamktadır. Buğday, Arpa ve Nohut yaygın olarak ekilmektedir.
Köyün esas uğraşı hayvancılıktır. Özellikle kuzey kesimlerinde geniş düzlüklere ve hayvancılık için uygun meralara sahip olduğu için köyde kücükbaç (koyun ve keçi) hayvancılığı yaygındır.
Köyde arıcılık yapan aileler de vardır.
Köyde faal bir sağlık evi vardır.
İlköğretim okulu da faal durumdadır.
İçme suyu yeterli, sulama suyu yetersizdir.

Kaynak: Mutlu Köyler – Ensar Köse