YÜRÜ BİRE BULGAR DAĞI!

Yeter olsun, yeter olsun,Çok ağlattın, yeter olsun.Turalanmış sırma saçın,Çözen benden beter olsun. Karadır kaşların, kara,Kirpiklerin açtı yara.Beni işimden avare,Eden benden beter olsun. Yavru geçersen elime,Çekerim seni yemine.Benim şimdiki hâlime,Gülen benden beter olsun. Karac’oğlan, genç yaşıma,Cihan oldu dar başıma.Bu ayrılık ataşına,Yakan benden beter olsun. Karacaoğlan

Yeşil başlı gövel ördek,Uçar gider göle karşı.Eğricesin tel tel etmiş,Döker gider yâre karşı. Telli turnam sökün gelir,İnci, mercan yükün gelir.Elvan elvan kokun gelir,Yâr oturmuş yele karşı. Şahanım var, bazlarım var,Tel alışkın sazlarım var.Yâre gizli sözlerim var,Diyemiyom ele karşı. Kanı Karac’oğlan, kanı,Veren alır tatlı canı.Yakışmazsa öldür beni,Yeşil bağla ala karşı. Karacaoğlan

Yaz gelip de beş ayları doğunca,Çiçekler açılır gülden ziyade.Ben eski yârimden ayrı düşünce,Şimdi birin sevdim ondan ziyade. Bir kuşak kuşanmış, saçağı dizde,Arzumanım kaldı böyle bir kızda.Yarısı gerdanda, yarısı yüzde,Sayılmaz benleri binden ziyade. Selâm versen, selâmını alırım,El bağlarım, divanına dururum.Akibeti, yâr yoluna ölürüm,Armağanım yoktur candan ziyade. Karac’oğlan der ki: Ne salınırsın?Cevahir...

Yârim seher yeli kokun getirir,Al güllere misal top yanakların.Aşıkın gönlüne nice gam verir,Dermansız hastaya hap yanakların. Karaman’dan nazlı yarim Konya’dan,Geldik de ne bulduk yalan dünyadan?O ak kollarını dola boynumdan,Leblerime yoldaş yap yanakların. Karac’oğlan Mevlam visal vermesin,Şu gözlerim gördü turunç memesin.Gönül ister yar şeftalin dermesin,Eydür bana yarin öp yanakların. Karacaoğlan

Yenile bir haber geldi sıladan,Eğer gerçek ise, büktü belimi.Dediler ki: Nazlı yâri el aldı,Kadir Mevlâm, nasip eyle ölümü. Bir daha hiç yükseklerden uçmayım,Uçarsam da kanadımı açmayım,Muhannetin köprüsünden geçmeyim,Coşkun sele uğratmayın yolumu. Karac’oğlan, bu yerlerde gezmeyim,Hançer alıp dertli sinem ezmeyim,Senden gayrısına kuşak çözmeyim,Şimdi neden bağlayayım dilimi? Karacaoğlan

Yine dumanlandı dağların başı,Acep yavrumun da ili kış m’ola?Küçücükten belasını çektiğim,O da benim gibi gözü yaş m’ola? Naçar kaldım şu yaruyu öğmeden,Çözemedim ak göğsünü düğmeden,Emsem dudağını kimse duymadan,Erinde, gecinde bana eş m’ola? Şu yerlerde benim yavrum bir gezer,Döküp ak gerdana zülfünü dizer,Çıkar, yücelerde salınır gezer,Ceyran yavru güzellere baş m’ola? Karac’oğlan...