Ey koca deniz!
Büyüdükçe büyüdü hasretin
Acılarım kabardıkça kabardı
Ve ben seninle bir olup açılamıyorum maviliklere…
Sen değil miydin hadi gel gidelim buralardan diyen
Sen değil miydin?
Sevdamı dağlara çıkarıp okyanuslara taşıyan.
Şimdi sevdaya tutuklu sayfalara yazıyorum hasretini
Sensizliğe sarılan özlemin tek tek dolaşırken yüreğimin ıssız koylarında
Maziye dalıp rengârenk çiçekler deriyorum
Yetmiyor.
Söyleyemediklerimi ekiyorum gönül bahçeme.
Bitmiyor hasretin.
Hadi ey koca deniz!
Rüzgâr en güzel ninnilerini fısıldarken kulağımıza
Seninle bir olup açılalım maviliklere ne dersin?
Arkadaşım, yoldaşım hatta sırdaşım olur musun?
Olurum sevda emekçisi kadın olurum.
Sen değil misin acıların denizinde boğulan bir ayyaşa
Yüreğinin kapılarını aralayan.
Sen değil misin cansız bedenini (yar)(sız) düşlerinle avutup
Kulpsuz bir yaşama tutunan.
Hadi en güzel elbiseleri giy üzerine,
Hadi en çılgın sözlerinle seslen sevdiklerine
Ve sen sevda emekçisi
Sen acıların duvarlarını yıkıp mutluluklara gülümseyen kadın!
Sevdayı ilmek ilmek satırlara işleyip
Geleceği yakamozların kalemiyle renklendiren azimli cesur kadın!
Ve sen
Sevda emekçisi kadın!
Tabi ki hem kalemine yoldaş hem de sevdana sırdaş olurum.
24 Haziran 2021
