Yürü bire Gündüzlü’nün Ovası!
Hani seni seyran eden melekler?
Görem dedim gül yüzlümün yüzünü,
Göremezsem bu dert beni helekler.
Kapısında kara kullar olduğum,
Ateşinde sararıp da solduğum,
Gam yemezdim ben bu dertten öldüğüm,
Dolansa boynuma akça bilekler.
Suya gider, çenberine bürünür,
Yel estikçe top zülüfler bölünür,
Geriden baktıkça Suna’m görünür,
Siyah zülfü mah yüzünde kalaklar.
Senden gayri yâr sevmedim vallaha,
Getir el basayım Kitabullah’a.
Gece gündüz yalvarırım Allah’a,
Hak yanında kabul olsun dilekler.
Karac’oğlan der ki: Bilmedim n’oldum?
Aşka düşeli de sarardım soldum.
Yaylayı, gölleri gezdim, yoruldum,
Issız kalmış av ettiğim salaklar.
Karacaoğlan
