Ahmet UYSAL
Dağpazarı Köyü’nde Şaban Usta lakaplı demirci ustası kumarcı biri vardı.
Şaban Usta birgün kumar oynar. Evdeki keçileri kumara verir.
Karısı buna çok kızar, bırakıp gitmek ister. Elbette karısı giderse Şaban Usta da köyden gidecek. O zaman değirmenin taşına diş açmak için çekiçleri keskinleştirecek kimse kalmayacak.
Babam ustanın karısına hemen bir senet yazar: “Keçiler Ayşe kadının, Ayşe kadın da Şaban Usta’nındır. O halde Şaban Usta istediğini yapabilir”
Muhtarı çağırırlar. Muhtar Mazlum isimli kişiye gelir senedi orada tasdiklerler.
Zavallı cahil kadın kocasını kast ederek gururla “Şimdi ne yapacak bakalım!” diye seneti koynuna sokar.
Burada amaç ortalığı yatıştırmak idi. Elbette babamın da menfaati vardı.
