2023, Şubat ayının 6. günü sabaha karşı, saat 04.17’de 13 ilimiz 7.5 şiddetindeki depremde toz duman içinde, dümdüz oldu. 50 bini aşkın vatandaşımızı kaybettik. Bu felaket hepimizi yaktı kavurdu. Milletimiz yardım için birbiriyle yarıştı. Deprem vurgunlarını devletin yetkilileri vaadlere boğdular. Devletimiz en geç bir yıl içinde bu yaraları saracak, ölenlerimizi geri getiremeyiz ama kalanların güzel gelecek vaad ediyoruz. Bu anlama değer sözler yüreklerdeki acılara su serpmişti, ama ne gezer…
Tam bir yıl oldu; bir adımlık mesafeyi almış değiliz. Henüz moloz temizliğini bile yapamadık. Sorunların daha da katmerlisi yaşatılıyor insanlara. Devlet Baba, felaketin yıl dönümünde Hatay’a geldi. Müjdeler dolu hizmetler bekleyen vatandaşlar, umutla baktılar. Devlet Baba, “vatandaşlarım; merkezi hükümetle el ele vermeyenler hizmet almada topal kalır. Türkçesi geçmişe çakılıp kalmayın, önümüzde seçim var. Verin oyu, alın hizmeti.”
Ben bu söylemlere kulağımı tıkadım; duymuyorum, duymak da istemiyorum.
“Devletin terazisi adalettir.” İşte ben, onu arıyorum.
