Sayılı seçim günleri kapıya geldi dayandı. Zaman su gibi akıp gidiyor işte. Geride bıraktığımız dört yılda, sadece yiyecek içecekler yanına yaklaşılmaz bir duruma gelmiş. Ataların dediği gibi ateş pahası olmuş. Dudaklarım uçukladı. Her şey en az yüzde ikiyüz, üçyüz artmış. Doları 125 kuruştan almışız, 32 liraya uçurmuşuz. Ekonomiyi yerle yeksan etmişiz, Laik eğitimin ruhuna fatiha vermişiz. Kimse hayatından memnun değil. Kadını, erkeği yaşlısı genci, refah içinde yaşamak hayal oldu bize.
Reis ne söylediyse inanarak sürekli destek verdik. Söylediklerinin tersini yaşadı millet.. Yan yattık, çamura battık, aş ekmek bulamaz duruma düştük. Yoksulluğu kader ettik kendimize. Her söylenen vaadleri ninni saydık, mışıl mışıl uyuduk; uyutulduk.
Ölmeye kaç adım kaldığını bilerek yine koştuk, sandıkları patlattık. Dizlerimizde can kalmadı. Artık ölüme yatma zamanı değil, diriliş zamanı. 20 milyon açlığa itilmiş emekliyiz. Yeniden tutunmak için hayata çekilen çileler, aldatılmak, yetmedi mi?
İnadına “KANAL İSTANBUL’UN DA” yalan olması dileğiyle…
Kendimizi yok saymanın acı sonunu yaşıyoruz.
“TEK BAŞINA YOK KURTULUŞ, YA HEP BERABER, YA DA HİÇ BİRİMİZ..1!”
21.03.2024
Cemil COŞGUN
