Kendini süper güç sanan, dünyaya meydan okuyanlar süngünüz düştü değil mi? Hani nerede o teknolojik silahlarınız? Küçük bir virüse mağlup oldunuz. Basın düğmeye, hepsi bir el hareketine bakardı hani! Menziliniz şaşmazdı, 12’den vururdunuz hedefleri. Davranın, tez olun, vurun çapsız virüsü, yok edin, alın alkışları.
Ey mağrur Avrupa simleriniz döküldü, keliniz göründü. En fazla da size vurdu çapsız virüs.
Refah düzeyiniz yüksekti; modern, demokrat, insana değer veren bir topluluktunuz ya! Önce AET, sonra AT, hatta AB oldunuz. Pek de kibirli idiniz, kimseleri beğenmezdiniz, bizi kapılarda bekletmiştiniz, hatırladınız mı? Şimdi kendinize hayrınız yok, birbirinizden kaçmaya çalışıyorsunuz. Meğerse kartondan kule imişsiniz. Biz de bir şey sanmıştık sizi. Hoş atalarımız sizi iyi tanırdı, ama biz kulak tıkadık. AB’ne girersek cennete girmiş olacaktık! Biz de bir garibiz, inanmasak da, inanmış gibi yaptık. Kendimizi kandırdık da, sizi kandıramadık. İyi ki kandıramamışız.
Bir de kuzey Avrupa var; hani zengin, milli geliri yüksek, sağlık sistemi harika, insanı kıymetli! Ne oldu? Şimdi insanları ölüme terk ediyorsunuz, çaresizsiniz. Virüs dediğin nedir ki, mikroskopla zor görüyorsunuz, ama gücünüz yetmiyor.
Ey insanlık ne haldesiniz? Sevgiyi, saygıyı körelttiniz; fakiri, fukarayı görmezden geldiniz; tabiri caizse şımardınız, hizmetinize sunulan doğayı tahrip ettiniz; kul hakkını gözetmediniz; haramı, helali tanımaz oldunuz; her şeye gücümüz yeter sandınız! Ama bir virüse teslim oldunuz! O virüs ki sokakları boşalttı; tüm sosyal alanları, hatta okulları, camileri kapattı; hayatı eve sığdırdı. Hani bir yere sığamazdınız, sağa sola saldırırdınız. Ne oldu?
Dünya virüs sınavında bütünlemeye kaldı, daha çok çalışması lazım, bu zaman alacak, Belki de sınıfta kalacak. İnşallah öyle olmaz. Ama bir gerçek var ki çok yara alacak.
Ülke olarak, işin başında tüm dünya gibi biz de biraz bocaladık, aksaklıklar oldu, maskeye takıldık, ama o kendini beğenmiş ülkelere göre süreci daha iyi yönettik. Sağlık ordumuz, Bilim Kurulumuz iyi çalışıyor, umut verici sonuçlar alıyoruz. Yeterli mi? Değil elbet. Daha çok yol almamız lazım.
Her gün yeni sosyal ve ekonomik tedbirler alınıyor. Alınan tedbirlerin tabana yansımaları gecikiyor, belki yeterli gelmiyor. Devlet-millet el ele yaraları sarmak zorundayız. Sosyal devlete en çok ihtiyaç duyduğumuz bir süreci yaşıyoruz.
Virüsü yeneriz, yeneceğiz. Lakin hem dünyada, hem ülkemiz de sosyal ve ekonomik faturası ağır olacak. Hazır olmalıyız. Klasik söz; hiç bir şey eskisi gibi olmayacak, olmamalı.
Krizi fırsata çevirmeli; ders almasını bilmeliyiz. Bu süreçte tefekkür, muhasebe, murakabe şart. Ekonomik, sosyal, kültürel, ahlaki, dini, milli, her yönden kendimize çeki düzen vermeliyiz.
Dünyaya sığamayanlar, görüyorsunuz; “#HayatEveSığar” mış.
Bir süre daha; #EVDEKALTÜRKİYE.
