Baktığım yerlerde kör oldum
Söylenen her acıklı türküde yanarım
Dilimde yarım kalır
Söyleyemeyeceğim bütün sözcükler
Meğer ne kadar yabancılaşmışız kendimize
Oysa birlikte gidecektik yıldızlara
Ne bir vedalı bakış
Ne de yüzlerine dökülen saçlarına
Dokunabildi ellerim
Hep ayrılıklar özlemlere dahil edilir
Gün gelir kavuşmalar da tükenir
Aynalara bakarım yüzüm ağlar
İçime dökülür
Uzaklardan sevmelerim
Tutsaklığı yaşatır bana
Baktığım takvim yapraklarına kırılıp düşerim
Hep sizlere benzeyen çiçekleri koklarım
Hiç kokuları tükenmeyen
Yıllarca bir kadının gözlerinde ağladım
Ne sevinçlerim kaldı
Ne de dünden yarına özlemlerim
Hangi dağı mesken tutsam
Adras dağı küser bana
Bir ulu çınar sanırdım kendimi
Dallarım kırıldı
Filizlerim kızıl kıvrım oldu gövdemde
Esir düştüğüm ölü şehirlerde
Özgürlüğü beklerim.
